پرنده...
پرانتز را باز کنید ، بنویسید ( پرنده ...
پرانتز را نبندید ... بگذارید پرنده آزاد باشد...
چند روز پیش که از مقابل مغازه های پرنده فروشی رد میشدم . چند دقیقه ای جلوی ویترین مغازه ها وایسادم و قفس های مملو از پرنده هارو که همش تو سرو کله ی هم میزدن نگاه کردم.مثل این میموند که 20 نفر آدم رو تو یه اتاق 12 متری زندونی کنن... همیشه از بودن پرنده ها در قفس متنفر بودم.چرا ما آدمها اینقدر سنگدل هستیم؟ یهو یاد شعر سهراب افتادم ::و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست؟ " و اون گوشه ی خز ذهنم یاد این شعر افتاد:" من یه پرنده ام.آرزو دارم تو باغم باشی...
" و یاد این جمله : " پرنده هایی که در قفس به دنیا می آیند فکر میکنند پرواز نوعی بیماری است..."
به این فکر میکردم که چرا ما آدمها همیشه زیبایی هارو و خوبیها رو به جای اینکه از وجودشون بهره ببریم، اسیر میکنیم...
+ بنظرم بین حیوانات «پرنده ها... بهترین اند.چرا ؟
به دلیل اینکه : 1_ اغلبشان زیبا هستند.رنگی رنگی و جذاب...
2_ بین حیوانات تنها گروهی هستند که میتوانند پرواز کنند و همواره در اوج هستند :)
3_ نظام زندگیشان «تک همسری»است . یعنی پایبند به زن و زندگی و مسئولیت پذیر :)))
4_ در مکالمات محاوره کاربرد زیادی دارند😂 دونفر را میبینیم که عاشقانه در خیابان قدم میزنند.باخود میگوییم : این دوتا مرغ عشق رو ببین ... یا کسی که آیکیوی پایینی دارد را اسگول (نام پرنده ایست) می نامیم😎
5_ خیام با نوشتن کتابی با نام «منطق الطیر» به ما آموخت که پرندگان حیواناتی منطقی هستند:) و باید از آنها سیستم تک همسری را فرابگیریم✌
6_سیمرغ و ققنوس پرنده اند و این دلیلی بر برتری پرندگان برسایر حیوانات است.
7_ آنها اولین کسانی بوند که بوسیدنِ عاشقانه ی نوک به نوک را کشف کردند😁
8_آنها گیاهخوار هستند...
+ دلم پرواز میخواهد...
+مانند پرنده باش که روی شاخه ای سست و ضعیف لحظه ای می نشیند.آواز میخواند و احساس میکند که شاخه میلرزد...ولی به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد:)
+آدم های اطرافتون مثل پرنده ها هستن. اصلا دلشون نمیخاد اسیرشون کنین...آزاد بذاریدشون.اگه پروازو ازشون بگیرین ازتون متنفر میشن...
+قصه ی معراج شاهین راز بود / فصد او از زندگی پرواز بود
لحظه ی پایان او آغاز بود / مرگ او خود آخرین پرواز بود...
- ۳ نظر
- ۳۰ آذر ۹۶ ، ۲۲:۵۹
- ۸۱۸ نمایش
