باسوادی یا بی سواد؟

سرکلاس جامعه شناسی سلامت نشسته بودیم.استاد پرسید که بنظرتون سواد یعنی چی؟

هرکس یه چیزی گفت...فکر کنم بیشتر ماها سوادو صرفا خوندن و نوشتن میدونیم.

استاد گفت که بنا به تعریف یونسکو سواد در قرن بیست و یکم شش جنبه ی مختلف داره.

اول) سواد عاطفی: یعنی داشتن یه ارتباط خوب و موفق با اعضای خانواده و همسر:)

دوم) سواد ارتباطی: اجتماعی بودن و ارتباط با دیگران و فعالیت تو جامعه و دوست یابی

سوم) سواد مالی: اینکه بتونیم از پس هزینه های زندگی خودمون بربیایم.بدونیم کجا سرمایه گذاری کنیم.کجا باید پولمون رو خرج کنیم و کجا مقتصدانه خرج کنیم.

چهارم) سواد رسانه ای: از اتفاقاتی که تو کشورمون و تو دنیا میفته باخبر باشیم.بتونیم تمییز بدیم بین اخبار موثق و شایعات...تشخیص منابع خبری قابل اعتماد و به روز بودن اطلاعات...

پنجم) سواد تربیتی : اینکه بدونیم تربیت درست و نادرست چیان...اینکه اگه یه روزی مادر یا پدر شدیم بتونیم بچمون رو درست تربیت کنیم...

ششم) سواد رایانه ای : از پس کارای کتمپیوتری خودمون بر بیایم.حداقلش مدرک ICDL داشته باشیم و به اکسل!ورد!پاورپوینت و امثالهم مسلط باشیم...

یه لحظه فکر کنید...

بنظرتون آدم باسوادی هستید؟

من بعد شنیدن این حرفا حس میکنم بی سوادم...

بقول ابوشکور بلخی...تا بدانجا رسید دانش من / که بدانم همی که نادانم...

+ میم -صاد بهم گفت که: تو یه چیزت همیشه خوبه و اون لبخندته.همیشه نگهش دار.ناخودآگاه به آدم انرژی میده :)

+و امروز کویر...

کمی مهربان تر باش مهرماه...

اَلحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلبِ
اَلحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِهِ
اَلحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاسِ
اَلحَمدُلِلّه ِ الَّذی سَتَرَ عُیُوبی  وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ...

ستایش و ثنا خدایی راست که بر من وجود خود را شناساند و مرا کور دل رها نکرد.

حمد خدایی را که مرا از امّت محمّد « درود خدا بر او و آل او » قرار داد 

ستایش خدایی را که روزی مرا در دست خودش قرار داد  و آنرا در دست مردم نگذاشت 

ستایش خدایی را که عیب هایم را پوشاند  ومرا در میان مردم رسوا نگردانید ...

+یکی از فانتزیام اینه که مهدی موعود ظهور کنه...و من به چشم خویش مدینه فاضله رو ببینم...

+دوباره محرم...دوباره عزاداری و سیاهی...دوباره صدای نوحه در کوی و برزن...دوباره اشک یتیمان!دوباره کودک بادکنک فروش سر چهارراه...دوباره نذری های قربت الی الله...

ای روزها عجیب درگیرم...

+ویل المصلین الذینهم عن صلوتهم ساهون الذینهم یراون و یمنعون الماعون...

وای بر نمازگزارانی که در نماز خود را به دست فراموشی می سپارند آنها که ریا می کنند و دیگران را از ضروریات زندگی منع می کنند...(زکات نمی دهند.)

+یه چیزی هست بهش میگن حریم شخصی...

مثل دفترچه خاطرات...مثل موبایل...مثل حرفای شخصی بین دو نفر...مثل مذهبت...

اسلامم خیلی بهش معتقده...محض رضای خدا رعایتش کنیم!کنکاش نکنیم...احترام بذاریم به اطرافیانمون...

اصلا هرکسی تو هر گوشه ای از دنیا میتونه هر فکر و مذهب و عقیده ای داشته باشه...با شرط اینکه حقوق انسانی پایمال نشه...

+حالا بماند که فضولی در مورد بعضی آدما خیلی لذت بخشه.مثلا من بچه که بودم یواشکی دفترخاطره خاهرمو میخوندم...اما الان که فکر میکنم واقعا کار پستیه...بنظرم تو اتوپیای سفید نه موبایلی رمز داره نه خونه ای هشت قفله میشه...نه کسی میخاد به زور تو رو شبیه خودش کنه...

+اللهم ارزقنا السعادت!اللهم ارزقنا یه فکر سالم...

+من قبل از اینکه مسلمان باشم...یک انسانم...

+انسانم آرزوست...

+شاها تویی امیر عالم...جاناااا... تویی تو در خیالم...هرجا پی توام دمادم مولا...

+دعا کنید...شب و روز دعا کنید...

+عازم سفرم...