تا جوانید سفر کنید...

چند ماه پیش به مطلبی بر خوردم که ارزش خوندن داره:)

چرا باید تا جوانید سفر کنید؟  (کلیک کنید تا متن کامل رو ببینید!)

1. سفر، نحوه ارتباط شما را با دنیا تغییر خواهد داد.
اگر تا زمانیکه جوان هستید سفر نکنید، با گذر عمر و قیدهایی که خانواده و شغلتان به شما تحمیل می کنند، تمایل شما برای ماجراجویی و سفرهای مخاطره آمیز کمتر خواهد شد.
2. سفر، نحوه ارتباط شما را با دیگران تغییر خواهد داد.
زمانیکه سفر می کنید، با فرهنگ های مختلف آشنا می شوید. متوجه می شوید که زندگی شما با دوستی با افرادی که شبیه شما نیستند و یا مانند شما رفتار نمی کنند، می تواند خیلی کامل تر باشد. 
3. سفر شما را متواضع می کند و متوجه می شوید که شما در مرکز جهان نیستید!
هر چقدر بزرگ تر می شوید، متوجه می شوید که در واقع چقدر کم راجع به زندگی می دانید! 
4. سفر به شما قدرت مواجه با چالش های جدید را می دهد.
سفر همانطور که شما را متواضع می کند، به شما قدرت هم می بخشد. متوجه می شوید که قادر به انجام کارهایی هستید که هیچ وقت فکر نمی کردید بتوانید انجام دهید. 
5. سفر به شما حس همدردی با مشکلات جهان را می بخشد.
زمانیکه سفر می کنید، متوجه می شوید که چقدر از امکانات و موهبت های زندگی خود را نادیده گرفته بودید. 
6. سفر، میزان تحصیلات شما را افزایش می دهد.
ممکن است کلاس درس تاریخ در دوران مدرسه جزء ساعت های مورد علاقه شما نبوده باشد! اما زمانیکه به پاریس سفر کنید و کاخ ورسای را از نزدیک ببینید، در راهرو های موزه لوور قدم بزنید، عظمت اهرام مصر را ببینید و از کولوسیوم گلادیاتورهای رم دیدن کنید، به درک جدیدی از تاریخ خواهید رسید و شاید حتی از معلم تاریخ خود قدردانی کنید! سفر، تاریخ را زنده خواهد کرد. 
7. عمر طولانی و بدون مشکل به شما قول داده نشده است، پس همین الان از تجربیات زندگی لذت ببرید.

+میخوام واسه خاطر خودم زندگی کنم. به خودم قول دادم که وقتی نگرانی هایی که دارم که اولویت زندگیمه حل شد...با چند تا دوست پایه بزنم تو مسیر سفر...فعلا چند نفر کاندید شدن واسه این سفرا...:)

+اونشب واقعا بهم بد گذشت.فک کنم 24 ام بود.روز بدی رو گذروندم...واقعا نمیتونستم لبخند بزنم!فرداش دوستی گفت :"متاسفم که اینقدر واست شب سختی بوده ولی روزها و شب های سخت آدمای سخت رو میسازن..." دلم میخاست بگم که میشه مثل روانشناسا با من حرف نزنی؟میشه اینقد خوب نباشی؟میشه رو مخم نباشی؟میشه...:)

+گفت به تو میگن یک دیباگر :دی

+گفت عشق یافتنی نیست .ساختنیه...آدم نباید تو رویا دنبال عشق بگرده .عشق همون چیزیه که در لحظه اتفاق میفته...

دلم میخاست بهش بگم که نگاهت اشتباست.که عشق موقتی نیست.که اسم عادت و وابستگی و تنوع طلبی رو نذاریم عشق سنگینتریم...

+دوست داشتن بعضی آدمها مثل اشتباه بستن دکمه های پیراهن است ، تا به آخرش نرسی نمیفهمی که از همان اول اشتباه کرده ای...#اوغوز_آتای

دیگه تا آخر عمر نمیخام دکمه های پیراهنم رو اشتباه ببندم...میفهمی؟

+رو دیوار نوشته بود :مومن هیچوقت یک اشتباه رو دوبار تکرار نمیکنه...